tater
substantiv hankjønn
Opphav
gjennom lågtysk, frå tyrkisk tartarTyding og bruk
- person som høyrer til ei folkegruppe som i stor grad har levd som omreisande og med norsk romani som nedarva språk;jamfør romanifolk;til skilnad frå romar (2
Døme
- taterane/romanifolket har status som éin av de fem nasjonale minoritetane i Noreg;
- musikk og song har alltid vore ein viktig del av identiteten til taterane
- nedsetjande, om eldre forhold: person som levde i utkanten av samfunnet og livnærte seg med handverk, småhandel og til dels tigging