struktur
substantiv hankjønn
Opphav
frå latin, av struere ‘byggje, ordne’Tyding og bruk
- måte som noko er sett saman eller bygd opp på (av ulike smådelar);
Døme
- strukturen i eit atom;
- ei bergart med krystallinsk struktur;
- grammatiske strukturar;
- den politiske strukturen i kommunen
- som etterledd i ord som
- krystallstruktur
- molekylstruktur
- samfunnsstruktur
- setningsstruktur
- eining med ei viss oppbygging som er knytt til funksjon eller eigenart
Døme
- ein struktur i Nordsjøen med både gass og olje
- utforming av ei overflate;
Døme
- papir med grov struktur;
- gje overflata ein ru struktur