sopran
substantiv hankjønn
Opphav
frå italiensk av; latin super ‘over’Tyding og bruk
- kvinne- eller guterøyst i høgaste leiet
- songar(inne) med sopran (1)
- den høgste kvinnerøysta i ein korsats
- parti for sopran (2) i ein komposisjon
- brukt som førsteledd i samansetningar: instrument i same leie som sopran (1)
- i ord som
- sopranfløyte
- sopransaksofon