skog
substantiv hankjønn
Opphav
norrønt skógr; samanheng med skage (2Tyding og bruk
- område der det veks tre (meir eller mindre tett eller ujamt spreitt)
Døme
- barskog;
- krattskog;
- lauvskog;
- vere ute i skog og mark;
- arbeide i skogen;
- dra, gå til skogs;
- ein ser ofte ikkje skogen for berre tre – ein ser ofte ikkje det som er like framfor nasen;
- som ein roper i skogen, får ein svar – ein blir så mykje påakta som ein fortener
- stad der ein driv hausting eller liknande
Døme
- bærskog;
- gjetsleskog;
- vedskog
- samling av noko som liknar tre (1, 1)
Døme
- ein skog av master, av fjernsynsantenner