Enkelt søk | Nynorskordboka

Nynorskordboka 3 oppslagsord

sene 3

sena

verb

kløyvd infinitiv: -a

Opphav

Tyding og bruk

slite, streve, røyne seg hardt, særleg med å dra eller bere
Døme
- sene og dra
tøye seg fram

sene 1, sen 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt sin(a)

Tyding og bruk

bandforma vev av parallelle tettvovne trådar som festar ein muskel til skjelettet
Døme
- forstrekkje ei sene;
- kvar sene og sege skalv i han
tråd laga av sene (1, 1) på dyr;
tynn sterk tråd av plast eller nylon
Døme
- laksen greidde å slite av sena

scene, sene 2

substantiv hankjønn eller hokjønn

Uttale

seˋne

Opphav

gjennom latin; frå gresk skene ‘bu, telt’

Tyding og bruk

avgrensa område, ofte oppbygd frå golvet, der ei framsyning blir vist;
jamfør podium
Døme
- alle skodespelarane kom fram på scena;
- scena viser ei daglegstove;
- lokalet hadde ei dårleg scene
avsnitt i ein film eller ei akt i eit teaterstykke
Døme
- tredje scena i andre akta
hending, situasjon
Døme
- rørande scener utspelte seg etter kampslutt
oppgjer, oppstyr
Døme
- lage scener

Faste uttrykk

for open scene
- med sceneteppet frådrege
  applaus for open scene
- som alle kan observere
  ei oppgjerd for open scene
gå til scena
bli skodespelar
setje i scene
- planleggje og leie arbeidet med ei teaterframsyning
- setje i gang
  ein praksis sett i scene av regjeringa

Fann du ordet du leita etter?