pendel
substantiv hankjønn
Opphav
av latin pendulus ‘hengande’Tyding og bruk
- hengande lekam som kan svinge regelvisst att og fram over ei kvilestilling
Døme
- pendelen som driv det mekaniske urverket
- i overført tyding: tendens, haldning
Døme
- pendelen har svinga i meir liberal retning
- elektrisk lampe som heng i ei leidning ned frå taket