marsj 1
substantiv hankjønn
Opphav
frå fransk; jamfør marsjereTyding og bruk
Døme
- det er fem timars marsj mellom hyttene
- som etterledd i ord som
- dagsmarsj
- protestmarsj
- springmarsj
- ordna, taktfast gang;
Døme
- kompaniet er på marsj
- musikkstykke i to- eller firedelt takt til å marsjere etter
Døme
- spele ein marsj
- som etterledd i ord som
- bruremarsj
- militærmarsj
- sørgjemarsj
Faste uttrykk
- blåse ein lang marsj iikkje bry seg om;
gje ein god dag i- bileigarar som blæs ein lang marsj i klimautsleppet
- stå på staden marsjstå og trø på same staden;
ikkje kome vidare - under marsjenmens tida går;
undervegs i arbeidet- det ordnar seg under marsjen