Enkelt søk | Nynorskordboka

Nynorskordboka 1 oppslagsord

konsonant

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin , av consonare ‘klinge saman’

Tyding og bruk

språklyd som blir danna når luftstraumen i munnhola blir stoppa eller hindra;

til skilnad frå vokal (

Døme

klanglaus konsonant;
vokalar og konsonantar

Fant du ordet du lette etter?