Enkelt søk |

Eitt treff. Ytterlegare søkjeforslag tilgjengelege

Nynorskordboka 1 oppslagsord

konsonant

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin , av consonare ‘klinge saman’

Tyding og bruk

språklyd som blir danna når luftstraumen i munnhola blir stoppa eller hindra;
til skilnad frå vokal (1
Døme
  • klanglaus konsonant;
  • vokalar og konsonantar

Fann du ordet du leita etter?