komplett
adjektiv
Opphav
gjennom tysk og fransk, frå latin; jamfør komplementTyding og bruk
- som ikkje manglar ein einaste del;fulltalig, fullstendig
Døme
- ei komplett samling;
- eit komplett oversyn over reglane
Døme
- komplett idioti;
- ein komplett skandale
- brukt som forsterkande adverb: svært, heilt
Døme
- komplett likegyldig;
- det er komplett umogleg å skjøne dette