kniv
substantiv hankjønn
Opphav
norrønt knífrTyding og bruk
- reiskap (samansett av skaft og blad (2)) med egg til å skjere med
Døme
- ete med kniv og gaffel
- som etterledd i ord som
- barberkniv
- kjøkenkniv
- lommekniv
- tapetkniv
- tollekniv
- skjerande arbeidsdel i maskin
Døme
- kniven i ein slåmaskin
Faste uttrykk
- ikkje den skarpaste kniven i skuffaikkje blant dei klokaste;
mindre intelligent - kamp på knivenhard kamp
- det er ein kamp på kniven for å halde på lokalsjukehusa
- kniven på strupentrugsel eller krav om å utrette eller bestemme seg for noko
- han har kniven på strupen;
- ho får kniven på strupen;
- dei set kniven på strupen til styret;
- dette er eit lag med kniven på strupen;
- for mange er det kniven på strupen
- kome under knivenbli operert
- krig på knivenskarp motsetnad;
kamp utan skånsel