Enkelt søk | Nynorskordboka

Nynorskordboka 1 oppslagsord

substantiv hankjønn

norrønt himinn; av tysk Himmel

himmelkvelv;
verdsrom
Døme
- sola står høgt på himmelen;
- ein regntung himmel;
- sveve mellom himmel og jord
Guds bustad, paradis (2)
Døme
- Gud i himmelen;
- kome til himmelen
overbygnad som lagar eit tak over noko;
jamfør tronhimmel
i overført tyding: stad der det er godt å vere, tilstand utan konfliktar
Døme
- den politiske himmelen er ikkje skyfri
brukt i utbrot
Døme
- du store himmel, korleis skal dette gå?
- milde himmel!
- å himmel!

alt mellom himmel og jord
alt mogleg
i den sjuande himmelen
(etter eldre verdsoppfatning om sju himlar og den sjuande som Guds bustad) overlykkeleg
setje himmel og jord i rørsle
setje alle krefter inn
som send frå himmelen
som uventa og gledeleg hjelp i ytste naud
under open himmel
ute i det fri