hallusinasjon
substantiv hankjønn
Opphav
av latin (h)a(l)lucinatio ‘fantasering, vrøvl’ av (h)a(l)lucinari; av hallusinereTyding og bruk
sterk oppleving av sanseinntrykk (lyd, lys, smak eller liknande) utan ytre påverknad på sansane;
Døme
- lide av hallusinasjonar