erosjon
substantiv hankjønn
Opphav
frå fransk; av erodereTyding og bruk
- prosess der vatn, is, vind eller liknande tærer på eller bryt ned jordoverflata og fører med seg det avslitne materialet;jamfør forvitring
Døme
- plante tre for å motverke erosjon;
- området er sterkt utsett for erosjon
- gradvis sliting eller nedbryting av tann, vev eller liknande ved kjemisk eller fysisk påverknad
Døme
- dental erosjon
- gradvis sliting eller nedbryting av metall ved mekanisk påverknad av strøymande væsker eller gassar, forureining eller liknande