bonde
substantiv hankjønn
Opphav
norrønt bóndi, búandi, opphavleg presens partisipp av búa ‘bu, ha bustad’Tyding og bruk
- person som driv jordbruk på eigen (eigne) gard(ar) og lever av det;
- person som bur på bygda
- særleg før: gardmann; til skilnad frå husmann og strandsitjar
- gardmann med heller stor gard; til skilnad frå småbrukar
- sjakkbrikke med lågaste verdi