bagasje
substantiv hankjønn
Uttale
bagaˊsjeOpphav
frå fransk , av gammalprovençalsk baga ‘sekk, pung’Tyding og bruk
- i overført tyding: livsrøynsle, kunnskap, kompetanse eller liknande
Døme
- ha bagasje frå tidlegare kjærleiksforhold;
- ha traumatiske opplevingar med seg i bagasjen;
- få verdifull kunnskap med i bagasjen
- i bunden form eintal: bagasjerommet på ein bil
Døme
- eg la sekken i bagasjen