register
substantiv inkjekjønn
Opphav
frå mellomalderlatin registrum, av regerere ‘skrive inn’Tyding og bruk
- liste eller kartotek over opplysningar som er ordna alfabetisk, kronologisk eller på annan måte
- som etterledd i ord som
- folkeregister
- skipsregister
- stikkordregister
- rekkje av orgelpiper med same klangfarge
Døme
- syngje høgt oppe i registeret
- i overført tyding: område eller skala som noko spenner over
Døme
- dei bruker eit stor register av verkemiddel
- som etterledd i ord som
- kjensleregister
- i teknikk: gruppe av maskin- eller apparatdelar som verkar saman etter eit visst prinsipp
Faste uttrykk
- spele på heile registeretutfalde seg