paradis
substantiv inkjekjønn
Opphav
norrønt paradís, gjennom latin og gresk; frå persisk ‘hage’Tyding og bruk
- Guds hage, der Adam og Eva først heldt til, ifølgje Det gamle testamentet;
- bustad for dei frelste etter døden;
- særleg innbydande og vakker stad;ideell tilhaldsstad
Døme
- staden er eit paradis for ungar
- som etterledd i ord som
- ferieparadis
- skatteparadis
- barneleik der ein hoppar i oppteikna ruter på bakken
Døme
- hoppe paradis
Faste uttrykk
- det tapte paradisetforvunnen eller tapt lykketilstand
- kor lenge var Adam i paradis?kor lenge varte lykka eller idyllen?
- slangen i paradisetdet vonde som trugar eller øydelegg lykka