papir
substantiv inkjekjønn
Opphav
seint norrønt pappir, gjennom lågtysk og latin; frå gresk papyrosTyding og bruk
- stoff av samanfiltra, valsa, tynne fibrar
- som etterledd i ord som
- dopapir
- kraftpapir
- silkepapir
- blad eller ark til å skrive, teikne eller trykkje noko på, eller til å pakke noko inn i
Døme
- ho skreiv handlelista ned på eit papir;
- han pakka bøkene inn i papir
- som etterledd i ord som
- matpapir
- skrivepapir
Døme
- aksjane vart rekna som sikre papir
- noko som er trykt eller skrive;
Døme
- dei trykte opp papira til årsmøtet;
- dei etterlatne papira til forfattaren;
- leite i papira på pulten
- offisielt dokument;attest, legitimasjonspapir
Døme
- falske papir;
- politiet tok alle papira deira
Faste uttrykk
- avskil på grått papirplutseleg oppseiing
- ho fekk avskil på grått papir
- eit dårleg papirein person som har dårleg rykte eller omdøme
- den nye partnaren hennar viste seg å vere eit dårleg papir
- feste til/på papiretskrive ned
- han festa tankane sine til papiret;
- avtalen er festa på papiret
- få ned på papiretskrive ned
- eg må få ned denne tanken på papiret før eg gløymer han
- gullkanta papir(etter engelsk gilt-edged paper) sikkert og gjerne statsgarantert verdipapir som gjev stor forteneste
- ha/få papir påha eller få gyldig dokument på noko
- ho hadde gyldige papir på opphald;
- dei fekk papir på kompetansen
- på papireti teorien
- på papiret er dette ein god plan, men han lèt seg ikkje gjennomføre
- stein, saks, papirleik eller spel mellom to personar der begge samstundes med handa viser teikn for stein, saks eller papir, og kvart teikn vinn over eit av dei to andre moglege teikna
- dei avgjorde saka med ein runde stein, saks, papir