Enkelt søk | Nynorskordboka

Nynorskordboka 3 oppslagsord

kanon 1

substantiv hankjønn

Uttale

kaˊnon

Opphav

frå gresk ‘(måle)stong, rettesnor’

Tyding og bruk

regel, føresegn (i den katolske kyrkja)
skrifter i Bibelen som er rekna for ekte og autoritative heilt frå oldkyrkja;
til skilnad frå apokryf (1
liste over helgenar
fleirstemd song der alle stemmene har same melodi, men byrjar ulikt
samling av (skjønn)litterære verk som er rekna for å vere dei beste gjennom tidene
Døme
- kanon for verdslitteraturen;
- norsk litterær kanon

kanon 2

substantiv hankjønn

Uttale

kanoˊn

Opphav

av italiensk cannone, opphavleg ‘stort røyr’, av canna ‘røyr’; samanheng med kanal

Tyding og bruk

artillerivåpen som skyt med flat kulebane
Døme
- fyre av ein kanon
apparat, maskin(del) som skyt ut noko
- - snøkanon
  - vasskanon
hardt skot i ballspel
Døme
- skyte ein kanon
toppfolk (til dømes i idrett eller politikk)
Døme
- vere ein av dei store kanonane

Faste uttrykk

laus kanon
person som handlar på ein uføreseieleg måte
ein kan ikkje ha ein laus kanon som statsråd;
han er ein laus kanon på dekk som manglar impulskontroll
skyte sporv med kanonar
bruke for sterke råder mot ein veik motstandar eller i ei lita sak

kanon 3

adjektiv

Tyding og bruk

svært bra
Døme
- stemninga var heilt kanon;
- oi, oi, dette blir kanon!
svært rusa av alkohol
Døme
- han har hug til å drikke seg kanon
brukt som forsterkande adverb: svært
Døme
- drikke seg kanon full

Fant du ordet du lette etter?