kanal
substantiv hankjønn
Uttale
kanaˊlOpphav
frå latin ‘renne’; av gresk kanna ‘siv, røyr’Tyding og bruk
- kunstig vassveg eller stor vassleidning
Døme
- grave ein kanal;
- dei reiste på kanalen fleire gonger
- røyrliknande holrom i vegg, golv eller tak
- som etterledd i ord som
- luftekanal
- sending frå fjernsyns- eller radiostasjon på ein bestemd frekvens
Døme
- skifte kanal;
- folk ser på fleire kanalar enn dei gjorde før
- som etterledd i ord som
- radiokanal
- tv-kanal
- moglegheit til å påverke eller få informasjon
Døme
- kjenne dei rette kanalane;
- halde kanalane opne inn der makta sit
Døme
- Den engelske kanalen