handverk
substantiv inkjekjønn
Opphav
norrønt handaverk ‘gjerning med hendene, handverk’, av lågtysk hantwerk; jamfør verk (2Tyding og bruk
- produksjonsform der yrkesutøvarar med fagleg utdanning og praktisk røynsle framstiller noko i mindre omfang, hovudsakleg ved hjelp av handverktøy
Døme
- handverk og industri er viktige næringsgreiner
- fag eller yrke bygd på handverk (1)
Døme
- lære eit handverk;
- handverk som skinnarbeid og spinning
- i overført tyding: del av eit arbeid eller ei verksemd som krev grunnleggjande teknikk og dugleik
Døme
- forfattaren har gjort eit solid handverk;
- regjeringa må gjere eit betre handverk for å sikre kraft til industrien
- resultat av eit handverksmessig arbeid
Døme
- denne robåten er eit solid stykke handverk;
- komposisjonen var eit bra handverk, ikkje noko meir