embete
substantiv inkjekjønn
Opphav
norrønt embætti, frå keltisk; samanheng med amtTyding og bruk
- høgare stilling i statstenesta med utnemning i statsråd (eller frå dei øvste styremaktene i eit anna land)
Døme
- få eit embete;
- ynskje likestilling i statlege embete
Døme
- det var hans embete å ta seg av saka
Faste uttrykk
- i embets medføri kraft av si stilling