Nynorskordboka
åsynje
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei åsynje | åsynja | åsynjer | åsynjene |
Opphav
norrønt ásynjaTyding og bruk
norrøn gudinne;
kvinneleg ås (3
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei åsynje | åsynja | åsynjer | åsynjene |