Artikkelside

Nynorskordboka

åremål, årmål

substantiv inkjekjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
eit åremålåremåletåremålåremåla
eit årmålårmåletårmålårmåla

Opphav

etter lågtysk; av år (3 og mål (1

Tyding og bruk

  1. (førehandsavtalt) tidsrom på eit visst tal år (som til dømes eit tilsetjings- eller leigeforhold skal gjelde for)
    Døme
    • leige på åremål;
    • vere tilsett på åremål
  2. årsdag, til dømes fødselsdag