Nynorskordboka
øydeleggar, øydeleggjar
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein øydeleggar | øydeleggaren | øydeleggarar | øydeleggarane |
ein øydeleggjar | øydeleggjaren | øydeleggjarar | øydeleggjarane |
Tyding og bruk
person (eller ting, fenomen) som øydelegg;