Nynorskordboka
ymte
ymta
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å ymtaå ymte | ymtar | ymta | har ymta | ymt!ymta!ymte! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| ymta + substantiv | ymta + substantiv | den/det ymta + substantiv | ymta + substantiv | ymtande |
Opphav
norrønt ymtaTyding og bruk
- tale lausleg (om noko);nemne med halvdregne ord;orde frampå;gje vink om
Døme
- han ymta om at han kom ein tur;
- ymte frampå om noko;
- han ymta på at han kom til å slutte snart
- ha ein tanke (om), kjenne på seg
Døme
- det var som eg ymta om at det måtte vere så