Nynorskordboka
vyrdeleg, vørdeleg
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| vørdeleg | vørdeleg | vørdelege | vørdelege |
| vyrdeleg | vyrdeleg | vyrdelege | vyrdelege |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| vørdelegare | vørdelegast | vørdelegaste |
| vyrdelegare | vyrdelegast | vyrdelegaste |
Opphav
norrønt virðiligr adjektiv, virðiliga adverbTyding og bruk
- som fortener vyrdnad (1);
Døme
- ein vyrdeleg gardbrukar
- heller stor;monaleg
Døme
- ei vyrdeleg gåve
- som har eit lag eller ei åtferd som vekkjer age eller vyrdnad;
Døme
- dei talte om det på ein vyrdeleg måte
- brukt som adverb: på ein måte som vekkjer vyrdnad;
Døme
- kome vel og vyrdeleg frå oppgåva;
- ho steig roleg inn og helste vyrdeleg