Nynorskordboka
vital
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| vital | vitalt | vitale | vitale |
Opphav
frå latin, av vita ‘liv’Tyding og bruk
- livskraftig, sprek, spenstig
Døme
- ein vital pensjonist
- som spelar ei sentral rolle;
Døme
- vitale opplysningar;
- vitale kroppsorgan;
- vitale delar i motoren