Nynorskordboka
villmink
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein villmink | villminken | villminkar | villminkane |
Tyding og bruk
mink (1, 1) som er vill (1) og opphavleg har rømt eller stammar frå minkfarmar