Nynorskordboka
bryting
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei bryting | brytinga | brytingar | brytingane |
Opphav
jamfør brytningTyding og bruk
- det å bryte (2) eller bli broten
Døme
- bryting av ny mark
Døme
- ideologiske brytingar
- i idrett: form for tvikamp der ein med ulike grep om kroppen eller armane prøver å leggje motstandaren på ryggen med begge skuldrene i golvet
Døme
- NM i bryting
- i fysikk: refraksjon
- i språkvitskap: eldre skandinavisk lydutvikling der ein kort e i ei rotstaving har gått over til ja eller jo når høvesvis a eller u i neste stavinga har verka på denne e-en