Nynorskordboka
vidisse
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein vidisse | vidissen | vidissar | vidissane |
Opphav
frå latin, opphavleg ‘det å ha sett’Tyding og bruk
i jus, om eldre forhold: rettkjend avskrift