Nynorskordboka
verst 2
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| verst | verst | verste | verste |
Opphav
norrønt verstr, superlativ av vond; jamfør verreTyding og bruk
mest ugunstig;
dårlegast, minst god;
mest negativ;
mest ubehageleg;
mest utriveleg
Døme
- det verste sjokket;
- dei verste dagane eg har opplevd;
- det verste regnet er over;
- verst var klimaet på øya;
- det gjekk verst på kjemiprøva;
- det blir verst for deg sjølv;
- Nils var verst av alle
- brukt som substantiv:
- det verste står att;
- det er det verste eg har høyrt!
- det var det verste du kunne ha gjort
Faste uttrykk
- i verste falldersom det mest ugunstige hender
- i verste fall kan trea døy
- ikkje så verst
- etter måten bra
- framsyninga vart ikkje så verst
- ikkje lite;
ganske, nokså- det er ikkje så verst kjekt å spele gitar
- som verstpå det mest intense;
i høgaste grad- når uvêret herjar som verst
- verre enn verstsvært ille