Artikkelside

Nynorskordboka

vermut

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein vermutvermutenvermutarvermutane

Opphav

gjennom fransk, frå tysk wermut(kraut) ‘malurt’; jamfør malurt

Tyding og bruk

fransk eller italiensk sterkvin tilsett visse urter og krydder
Døme
  • raud, kvit vermut