Nynorskordboka
utror
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein utror | utroren | utrorar | utrorane |
Opphav
jamfør ror (1Tyding og bruk
- det å ro til ein fiskeplass;
Døme
- natta før utror
- veg ut til ein fiskeplass;
Døme
- ha lang utror