Nynorskordboka
utkant
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein utkant | utkanten | utkantar | utkantane |
Tyding og bruk
- ytre kant av areal;periferi
Døme
- utkanten av sirkelen;
- i utkanten av byen
- i overført tyding: ytre krins av fenomen, fag, verksemd eller liknande
Døme
- halde seg i utkanten av emnet
- område som ligg langt frå eit sentrum;avsides stad;lite utbygd strøk
Døme
- folk i utkantane