Nynorskordboka
utkant
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein utkant | utkanten | utkantar | utkantane |
Tyding og bruk
- ytre kant, periferi
Døme
- utkanten av sirkelen, skogen, byen;
- halde seg i utkanten av emnet
- område som ligg langt frå (eit) sentrum (i kommunen, fylket, landet);avsides stad;lite utbygd strøk
Døme
- folk i utkantane