Artikkelside

Nynorskordboka

utbyte 1, utbytte 1

substantiv inkjekjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
eit utbyte	utbytet	utbyte	utbyta
eit utbytte	utbyttet	utbytte	utbytta

Opphav

frå tysk

Tyding og bruk

fordel eller nytte ein har av (å gjere) noko;
gagn
Døme
- ha utbyte av reisa;
- eg las boka med stort utbyte
økonomisk eller materiell forteneste (1) av noko
Døme
- utbytet av drifta;
- aksjane gjev 10 % i utbyte;
- det økonomiske utbytet av naturressursene våre