Nynorskordboka
unnatak, unntak
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit unnatak | unnataket | unnatak | unnataka |
| eit unntak | unntaket | unntak | unntaka |
Tyding og bruk
noko som skil seg frå det vanlege, eller som ikkje blir rekna med;
avvikande tilfelle, fråvik;
Døme
- gjere unnatak frå regelen;
- dei streikande gjer unnatak for sjukehusa;
- slik framferd er helst eit unnatak;
- alle kom, utan unnatak;
- med unnatak av nokre skrammer gjekk alt bra