Nynorskordboka
tåg 1
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei tåg | tåga | tæger | tægene |
Opphav
norrønt tág; samanheng med tagl, tæTyding og bruk
- grein av rota på tre eller plante
Døme
- planta har lange tæger;
- binde, flette korger av tæger;
- tåga på orvet – til å feste ljåen med
- trevl, fiber, streng, særleg i muskel
Døme
- skjelve i kvar tåg i kroppen;
- kvar tåg skalv i han