Nynorskordboka
trykk 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein trykk | trykken | trykkar | trykkane |
Opphav
av trykkjeTyding og bruk
- hard medfart;støyt
Døme
- få ein trykk midt i fjeset;
- kunne tole ein trykk
- prosess med å trykkje (5)
Døme
- avisa er i trykken
Faste uttrykk
- ein trykk seksteneit kraftig slag
- han fekk ein trykk seksten midt i magen