Artikkelside

Nynorskordboka

trutne 2

trutna

verb
Bøyningstabell for dette verbet
infinitivpresenspreteritumpresens perfektumimperativ
å trutnaå trutnetrutnartrutnahar trutnatrutn!trutna!trutne!
Bøyningstabell for dette verbet (partisippformer)
perfektum partisipppresens partisipp
hankjønn /
hokjønn
inkjekjønnbunden formfleirtal
trutna + substantivtrutna + substantivden/det trutna + substantivtrutna + substantivtrutnande

Opphav

av truten

Tyding og bruk

  1. få trote, svelle opp, hovne, verke
    Døme
    • fingeren, byllen har trutna (opp)
  2. om (båt, kar og liknande av) treverk: svelle ut eller bli tett av væte
    Døme
    • den gisne stampen har trutna etter han vart sett i vatn;
    • døra har trutna så, ho går ikkje att