Nynorskordboka
triven
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| triven | trive | trivne | trivne |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| trivnare | trivnast | trivnaste |
Opphav
norrønt þrifinn; samanheng med trivastTyding og bruk
frisk, kvikk;
arbeidsam, verksam