Nynorskordboka
tripp 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein tripp | trippen | trippar | trippane |
Opphav
av engelsk trip ‘tur, reise’Tyding og bruk
Døme
- ta seg ein tripp til byen
- tilstand der ein er påverka av eit hallusinerande rusmiddel