Artikkelside

Nynorskordboka

torp

substantiv inkjekjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
eit torp	torpet	torp	torpa

Opphav

norrønt þorp

Tyding og bruk

husmannsplass (utan jord);
liten gard, småbruk
Døme
- torp og tun
- dårleg, ringt hus
  han har berre eit torp å bu i
samling av små og ringe hus;
liten tettstad
flokk, hop (særleg av ringe folk);
rampeflokk