Nynorskordboka
tiar
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein tiar | tiaren | tiarar | tiarane |
Tyding og bruk
- talet, talteiknet 10
- noko(n) som har nummeret eller verdien ti (til dømes trikk, buss, konkurransedeltakar, del av blink, spelkort)
Døme
- tiaren gjekk nettopp;
- skyte fem tiarar;
- tiaren på laget spelte best;
- han sat med ein tiar i spar;
- ho vart tiar – kom på tiandeplass
- tippekupong med ti rette
Døme
- ha, få ein tiar
- i matematikk: (plass for) nest siste siffer i heilt tal eller føre desimalteikn
Døme
- hundrarar, tiarar og einarar