Nynorskordboka
terrasse
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein terrasse | terrassen | terrassar | terrassane |
Opphav
gjennom fransk, frå italiensk; av latin terra ‘jord’Tyding og bruk
- naturleg eller opparbeid trappetrinnsforma avsats i skrånande terreng
- uteplass framfor ein innrykt (øvste) etasje i ein større bygning;jamfør terrassehus
Døme
- han sit på terrassen;
- sjå havet frå terrassen
- uteplass på flatt tak;jamfør takterrasse