Nynorskordboka
tander
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn  | inkjekjønn | bunden form | |
| tander | tandert | tandre | tandre | 
Opphav
frå fransk; av latin tener ‘sart, sped’Tyding og bruk
som toler lite; 
Døme
- bleik og tander;
 - ha tander hud
 
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn  | inkjekjønn | bunden form | |
| tander | tandert | tandre | tandre |