Nynorskordboka
tander
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| tander | tandert | tandre | tandre |
Opphav
frå fransk; av latin tener ‘sart, sped’Tyding og bruk
som toler lite;
Døme
- bleik og tander;
- ha tander hud
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| tander | tandert | tandre | tandre |