Nynorskordboka
taffel
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit taffel | taffelet | taffel | tafla |
Opphav
gjennom lågtysk tafel(e) ‘bord’; frå latin tabulaTyding og bruk
- fornemt (overdådig) matbord
- bli beden til kongens taffel
- i uttrykk:
Faste uttrykk
- heve taffeletende måltidet