Nynorskordboka
borgarskap
substantiv hankjønn eller inkjekjønn
| kjønn | eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form | |
| hankjønn | ein borgarskap | borgarskapen | borgarskapar | borgarskapane |
| inkjekjønn | eit borgarskap | borgarskapet | borgarskap | borgarskapa |
Opphav
frå lågtyskTyding og bruk
- det å vere borgar
- før: rett til å drive ei viss næring
- i bunden form: borgarane i ein by; til skilnad frå adel og arbeidarklasse