Nynorskordboka
suveren 2
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| suveren | suverent | suverene | suverene |
Opphav
frå fransk ‘høgast’Tyding og bruk
- fri, sjølvråden, ubunden
Døme
- ein suveren stat
- svært god eller dyktig
Døme
- ho er suveren i engelsk;
- vere suveren i ein konkurranse
- brukt som adverb:
- spele heilt suverent
- absolutt, fullstendig
Døme
- ei suveren forakt for spelereglane
- brukt som adverb:
- suverent sjå bort frå klagene