Nynorskordboka
studiering
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein studiering | studieringen | studieringar | studieringane |
Tyding og bruk
gruppe av personar som saman studerer eit særskilt emne;
Døme
- vere med i ein studiering om lokalhistorie